Program Pracowniczych Planów Kapitałowych w naszym kraju został ogłoszony z bardzo dużym rozmachem. Jednakże nie spotkał się on bynajmniej z dużym entuzjazmem ludzi. Jednakże każdy, komu zależy na własnych finansach, na pewno powinien przynajmniej zapoznać się z tym, czego dotyczą owe pracownicze plany kapitałowe i jakie zasady ich dotyczą.
Najkrócej mówiąc jest o dobrowolny system długoterminowego oszczędzania. W systemie tym gromadzone są prywatne oszczędności każdej z osób. Jeśli mowa o procedurach przystąpienia do tego programu, to powinna być ona udostępniana przez każdego pracodawcę, który zatrudnia co najmniej jedną osobę. Pracownicze Plany Kapitałowe odnoszą się do osób zatrudnionych na umowę o pracę, osób wykonujących pracę nakładczą, osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenie, członków rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych, członków rad nadzorczych. Każda osoba, która zgłasza swój akces w Pracowniczych Planach Kapitałowych, powinna mieć założone indywidualne konto, na którym będą gromadzone określone składki.
Do programu przystępują osoby, które ukończyły 18 rok życia i nie przekroczyły 55 roku życia. Te osoby automatycznie zostają włączone do tego programu chyba, że złożą one rezygnację z wzięcia w nim udziału.
Osoby po 55 roku życia, ale przed 70 rokiem życia mogą zostać wpisane do programu, ale tylko i wyłącznie na własny wniosek. Natomiast osoby po 70 roku życia do tego programu nie mogą już przystępować. W ramach owego programu pracodawca wybiera określoną instytucję finansową, która tworzy indywidualne konta poszczególnych osób. Na tych kontach gromadzone są środki będące częścią wynagrodzenia każdego pracownika, środki przelewane przez pracodawców oraz określone kwoty dopłat państwowych. Czy jest to opłacalne, to tak naprawdę dowiemy się dopiero w momencie, gdy dojdzie do realizacji wypłat z tego tytułu. W założeniu Pracowniczych Planów Kapitałowych chodzi o to, aby zabezpieczyć swoją finansową przyszłość.